Interview met Conny Dorst – vrijwilliger Voedseltuin – door Elly van Wier

Op 20 april 2016 had ik een interview met Conny Dorst, vrijwilligster bij de Voedseltuin IJplein (vanaf nu: VT).
Geïnterviewde: Conny Dorst (vanaf nu: CD)
Interviewer: Elly van Wier (vanaf nu: EvW),

‘Conny is ZEN in de Voedseltuin’

Na afloop van de theepauze tijdens de werkmiddag in de VT gaan Conny en ik zitten voor ons interview. Het is aangenaam weer om buiten te zijn, dus gaan we zitten op een bankje voor de kas.

EvW: Conny, sinds wanneer werk je in de Voedseltuin?
CD: Sinds april 2015.

EvW: Wat vind je van de opzet van de VT?
CD: Dat de VT vanuit de buurtgemeenschap gebeurt, vanuit de ‘community’, dat de opbrengst voor de voedselbank en Resto van Harte is, vind ik heel positief. Hoewel ik wel meer mensen uit de directe buurt zou willen zien werken in de tuin. De meeste vrijwilligers komen uit een wijde cirkel rondom de tuin; uit Noord, maar ook uit het centrum van de stad.
Het ‘vaste’ groepje Turkse vrouwen heb ik dit voorjaar nog niet gezien.

EvW; Wat vind je leuk aan de VT?
Eigenlijk vind ik het hele proces leuk; van het bemesten, de grond bewerken, zaaien, het ‘opkomen’, bloei en oogsten. Dat hele proces vind ik leuk om mee te maken en aan mee te werken.
Conny vertelt een korte anekdote over het voorzaaien van prei in de kas: doordat de voorzaai bakken op de grond staan en de groei snel gaat, groeien de wortels door de bodem van de bak in de grond. Conny schaterlacht om het gebeuren.
Verder vind ik de gezelligheid, het met elkaar werken en doen heel prettig. Je kent de mensen bij naam na een tijdje en dat is fijn.
‘Zen’ is een groot goed voor Conny in de tuin: “Ik vraag mezelf af: heb ik zin in contact?” Dan doe ik iets samen met een ander. Maar soms vind ik het leuk om iets alleen te doen, dat kan ook.
Het werken met coördinatoren functioneert goed; het is goed georganiseerd. Subsidies worden aangevraagd en gehonoreerd. Dat voelt heel rijk.
Mensen uit de tuin benutten hun kwaliteiten en Annemarie (bestuursvoorzitter, evw) houdt de boel bij elkaar.
Verder is de VT een heerlijke plek om te zijn, zo vlak bij het water van het IJ, schepen die voorbij varen en niet te vergeten het unieke uitzicht op het centrum van de stad.

EvW: Wat vind je de lekkerste groenten die we verbouwen?
CD: Lekker eten, daar houd ik enorm van, dus ik vind alles lekker, maar het allerlekkerste vond ik afgelopen jaar de verse venkels en de prei. Ook verse sla en kruiden neem ik vaak mee. Voor buren en kennissen zou ik wel graag meer groenten uit de tuin mee willen nemen, uiteraard tegen betaling, maar dat gaat niet. Ik heb er wel voor gepleit, maar de Voedselbank en Resto van Harte gaan voor, en natuurlijk mijn mede vrijwilligers.
Fruit heb ik het afgelopen jaar een beetje gemist, er waren wel frambozen en bessen, maar aardbeien weinig.

EvW: Je werkt ook als vrijwilliger bij het ‘Leeshuis’, van de Tolhuistuin. Kun je hier iets meer over vertellen?
Het leeshuis is een doorgeefhuis voor boeken. Sommige mensen brengen, anderen halen boeken.
We hebben ook een ‘meelees’club; we lezen een boek met een groep mensen uit allerlei landen, over het algemeen zijn deze mensen hoger opgeleid. Deze mensen willen hun leesvaardigheid in het Nederlands vergroten.

EvW: Zie je ook een rol voor het Leeshuis voor de mensen uit deze buurt? Bijvoorbeeld een verbindende rol?
CD: Die rol is meer weggelegd voor buurthuis ‘De Meeuw’.
Bij buurthuis ‘De Meeuw’ breng ik geregeld een kistje met kinderboeken. Dat zou een stimulans kunnen zijn om meer te lezen of voor ouders om meer voor te lezen aan hun kinderen.
Bij de voedselbank, waar ik Thea ken, breng ik ook kinder- en kookboeken.
Binnenkort ga ik naar Cordaan (welzijnsinstelling, evw) om voorlichting te geven over ‘Het Leeshuis’ en ook heb ik contact met Eva & Adama (maatschappelijke onderneming, evw). Voorlichting over de voedseltuin neem ik dan meteen ook mee.
Om nog even terug te komen op de vraag over de verbinding tussen de VT en ‘Het Leeshuis’, die verbinding kun je zien bij de vestiging van de Voedselbank op de Adelaarsweg, waar ik geregeld boeken breng. Onze levering aan de Voedselbank zal in de toekomst aan deze vestiging zijn, dus ook meer voor de buurt.
Na afloop dank ik Conny voor het interview en geeft ze me nog wat folders over ‘Het Leeshuis’ mee en gaat zij, zoals altijd goedlachs, weer aan het werk in de tuin.